Είναι από τα παιχνίδια που όσα χρόνια και αν περάσουν δεν μπορείς να τα ξεχάσεις.
24 Μαρτίου 2013.
Ένα παιχνίδι πραγματικό έπος, ένα παιχνίδι κάτι σαν τελικός για την τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος της τότε Δ’ Εθνικής.
Και πραγματικά, σαν Παναγιώτης Μάλλιος, νιώθω πολύ τυχερός που βρέθηκα εκείνη την Κυριακή στο γήπεδο του Δώριου για να μεταδώσω τηλεοπτικά εκείνο το ματς.
Και τι δεν είχε γίνει όλη την εβδομάδα πριν το ματς του Εθνικού Μελιγαλά με τον Εθνικό Σαγεΐκων.
Η αστυνομία δεν επέτρεπε στους οπαδούς του Εθνικού Σαγεΐκων να πάνε να υποστηρίξουν την ομάδα τους για λόγους ασφαλείας.
Οι Σαγιώτες όμως δε μάσησαν.
Με λεωφορεία και αυτοκίνητα έκαναν το ταξίδι στο Δώριο και.μπήκαν κανονικά στο γήπεδο περί τα 200 άτομα.
Το γήπεδο του Δώρου μικρό για ένα τέτοιο τεράστιας σημασίας ματς.
Στριμωγμένοι απ’ άκρη σ’ άκρη του γηπέδου πάνω από 1000 άτομα ενώ κόσμος ήταν σκαρφαλωμένος σε.δέντρα ακόμα και στα.κεραμίδια του δημοτικού σχολείου δίπλα στο γήπεδο.
Όποια ομάδα έπαιρνε τη νίκη παρέμενε στην κατηγορία.
Ο Εθνικός Σαγεΐκων νίκησε 0-1 και πραγματικά στο γκολ νόμιζες πως θα φύγει όλη η περίφραξη πίσω από το τέρμα…
Μάγκες οι οπαδοί των Σαγεΐκων που δε μάσησαν με την απαγόρευση της αστυνομίας και κανονικά πήγαν και έκλεψαν την παράσταση με τη δυναμική τους, τα καπνογόνα και γενικά την εκπληκτική ατμόσφαιρα…
Στη μάχη των πάγκων Άγγελος Κωνσταντινόπουλος από τα Σαγέικα και Αντώνης Μαυρέας στο Μελιγαλά.
Χαρακτηρίστηκε το ματς της χρονιάς και όχι άδικα τότε.
Από τα ματς που δε θα τα ξεχάσεις μέχρι να φύγεις από τη ζωή.πραγματικά…
Περισσότερα:
