Σοκάρει η αποκάλυψη του αθλητικού διευθυντή της ΠΑΕ Ολυμπιακός, Κριστιάν Καρεμπέ, καθώς υποστήριξε ότι ο προπάππους, ο «Γουίλι», ήταν φυλακισμένος σε ζωολογικό κήπο στη Γερμανία!
Ο Καρεμπέ μίλησε στην «NDR» και αναφέρθηκε στον προπάππου του, ο οποίος παρουσιαζόταν ως κανίβαλος από τον ζωολογικό κήπο του Χάγκενμπεκ.
Η οικογένεια του Καρεμπέ κατάγεται από τη Νέα Καληδονία, νησιά τα οποία βρίσκονται στον Ειρηνικό Ωκεανό και ανήκουν στη Γαλλία.
Εκεί ο Γουίλι Καρεμπέ, μαζί με άλλους συμπατριώτες του, πήγαν στο Παρίσι το 1931 με πρόσχημα ότι θα εκπροσωπήσουν τη χώρα τους με τον παγκόσμιο πρωταθλητή του 1998 να τονίζει ότι: «Νόμιζαν ότι θα συναντήσουν επίσημους της κυβέρνησης».
Εκεί όχι απλά δεν τους υποδέχθηκαν σαν εκπροσώπους κράτους, αλλά τους έβαλαν σε ένα κλουβί ζωολογικού κήπου και τους μετέτρεψαν σε ζωντανά εκθέματα στο «Jardin d’ Acclimation».
Οι άνθρωποι αυτοί, που μετατράπηκαν σε ζωολογικά «εκθέματα», εξαπατήθηκαν, καθώς δεν γνώριζαν ότι θα υποστούν τέτοιο εξευτελιστικό μαρτύριο.
Σύμφωνα με όσα είπε ο Κριστιάν Καρεμπέ, τους φυλάκισαν στον ζωολογική κήπο και τους ανάγκαζαν να υπακούν σε ό,τι τους ζητήσουν. Όταν υπήρχε κοινό για να τους δει έπρεπε να κουνάνε τα μπαστούνια τους, να δείχνουν τα δόντια τους και να κραυγάζουν σαν άγρια ζώα.
Όταν οι υπεύθυνοι του ζωολογικού κήπου στο Παρίσι αποφάσισαν ότι δεν τους χρειάζονται πια, δεν τους άφησαν να φύγουν αλλά τους πούλησαν στον ζωολογικό κήπο του Αμβούργου. Στη Γερμανία παρουσιάστηκαν ως «οι τελευταίοι κανίβαλοι των νοτίων θαλασσών.
Στον ζωολογικό κήπο του Χάγκενμπεκ, έγιναν το κύριο θέμα διασκέδασης με αποτέλεσμα η φήμη τους να εξαπλωθεί τόσο, που προσκλήθηκαν στο Oktoberfest που αποτελεί τη μεγάλη γιορτή για την πόλη του Μονάχου.
Ο ίδιος ο Κιριστιάν Καρεμπέ για πολλά χρόνια δεν γνώριζε την ιστορία του προπάππου του. Όπως αποκάλυψε τα έμαθε μέσα από ένα μυθιστόρημα που εκδόθηκε το 1998 με τίτλο «Cannibale» του συγγραφέα Ντιντιέ Ντάεντιχ.
«Ένιωθαν σαν σκλάβοι, ήταν δύσκολο γι’ αυτούς» λέει ο αθλητικός διευθυντής της ΠΑΕ Ολυμπιακός.
Οπως αναφέρει το δημοσίευμα είχαν υποσχεθεί στους επισκέπτες ότι θα δουν τους «τελευταίους κανίβαλους των Νοτίων Θαλασσών».
Για πολλές ώρες έπρεπε να κουνούν τα δόρατά τους, να χορεύουν και να είναι ντυμένοι με ελάχιστα ρούχα, ακόμα και όταν έβρεχε.
Το ραντεβού που δεν έγινε ποτέ
Ο τηλεοπτικός σταθμός «NDR» στα περιθώρια του ρεπορτάζ ήθελε να κανονίσει κι ένα ραντεβού ανάμεσα στον Κριστιάν Καρεμπέ και τους ανθρώπους του Χάγκενμπεκ, οι οποίοι όμως καθυστέρησαν πολύ να απαντήσουν σε αυτό το αίτημα του σταθμού και μάλιστα ζήτησαν να μην υπάρχουν κάμερες με αποτέλεσμα αυτή η συνάντηση να μη γίνει ποτέ.
Πλέον, όμως στη Γερμανία το θέμα έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις και οι υπεύθυνοι βρίσκονται υπό πίεση. Ο υπεύθυνος των πολιτιστικών αρχών του Αμβούργου τόνισε πρόσφατα: «Είναι επιτακτική ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε και εμείς ως κοινωνία το αποικιακό παρελθόν μας, να το αντιμετωπίσουμε και να το επεξεργαστούμε ενεργά με τους απογόνους των θυμάτων».
Για το θέμα, ο Κριστιάν Καρεμπέ έκανε, μάλιστα και μία ανάρτηση πριν λίγες ώρες στο Instagram, τοποθετώντας ένα link από το αφιέρωμα για το θέμα, που σοκάρει τη Γερμανία κι όλη την Ευρώπη.
Human Zoos: Κήποι με ανθρώπους για εκθέματα
Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι η πρώτη φορά που ο Καρεμπέ είχε αναφερθεί στο θέμα. Ήταν πριν κάποια χρόνια που είχε διαπιστώσει αυτό το τραγικό παρελθόν για τον προπάππου του και Αφρικανούς συντοπίτες του. Ίσως, δεν είχε πάρει τόση έκταση όση φαίνεται να παίρνει τώρα που μίλησε σε Γερμανικό δίκτυο.
Καλό είναι βέβαια να φεύγουμε από το ειδικό και να πηγαίνουμε και στο γενικό, να βλέπουμε δηλαδή και τη μεγάλη εικόνα σε τέτοια θέματα. Όποιος θέλει να μάθει περισσότερα για τους “ζωολογικούς κήπους με ανθρώπους” που υπήρξαν στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα (στην Αμερική και την Ευρώπη), αξίζει να δει το ντοκιμαντέρ Human Zoos. Το ντοκιμαντέρ περιγράφει επακριβώς πως στήνονταν τα πάρκα αυτά ως μέρη “διασκέδασης και μάθησης”, καθώς -υποτίθεται- ότι έδειχναν στους επισκέπτες τον τρόπο που ζουν οι Αφρικανοί (και Ινδιάνοι, καθώς είχαν και τέτοιους ως εκθέματα) στα μέρη τους. Για λίγα χρήματα κατάφερναν να αποσπούν μέλη οικογενειών, ή και ολόκληρες φαμίλιες τους οποίους τους εκθέτανε για αρκετούς μήνες, άλλες φορές τους άφηναν να γυρίσουν πίσω, άλλες πάλι τους συμπεριφέρονταν ως σκλαβωμένα ζώα. Οι εγκαταστάσεις αρκετές φορές έμοιαζαν με αφρικανικές καλύβες, αλλά δεν έλειπαν και οι περιπτώσεις που οι δύστυχοι άνθρωποι κρατούνταν σε κλουβιά όπως τα ζώα.
Η ιστορία όμως γίνεται απείρως χειρότερη καθώς πίσω από αυτή την απάνθρωπη “μόδα” εκείνης της εποχής κρυβόταν ένας επιστημονικός (ή επιστημονίστικος καλύτερα) ρατσισμός. Συγκεκριμένα, κάποιoυς επιστήμονες-ερευνητές της εποχής τους είχε συνεπάρει η ιδέα να βρεθεί ο “χαμένος κρίκος” που μεσολάβησε εξελικτικά μεταξύ του κοινού προγόνου που είχε ο πίθηκος και ο άνθρωπος και του σημερινού σύγχρονου ανθρώπου (βάσει της θεωρίας του Δαρβίνου). Τα πάρκα αυτά ουσιαστικά υπονοούσαν ότι οι μαύροι Αφρικανοί “έφερναν” σε πίθηκο αλλά και σε άνθρωπο, και συνεπώς ήταν ο “χαμένος κρίκος” της εξέλιξης του σημερινού ανθρώπου. Κατ’ επέκταση, ήταν ον που προηγήθηκε εξελικτικά, συνεπώς δεν είναι “ίσο” με τον λευκό άνθρωπο.
Βίντεο
Περισσότερα: